Roelie's werkplaats - Stier.

In de hoofdstad zal je een klein huisje vinden, dit is de werplaats van Roelie. Hier is veel gereedschap, smeed apparaten en all that stuff te vinden. Aan de ene kant worden de wapens gemaakt en aan de andere kant worden er spulllen gerepareerd. Roelie werkt hier als enige en je kan haar hier vaak vinden.

Regels ; Beledig haar niet.
Personen ; 5 ofsew.

James hield zijn doormidden gebroken mes in zijn handen terwijl hij wachtte totdat iemand hem zou helpen. Het was van een speciaal soort metaal, en dus niet repareerbaar met zijn krachten. Hij had gehoord dat hier een vrouw woonde die hem wel verder zou kunnen helpen. Het mes was erg belangrijk voor hem. Het was een van de weinige dingen die hij nog uit het dertiende rijk had.

Roelie was net aan het werken aan de koets van een één of andere koetsier. Het hout van de bodem was gerot en dus moest ze de hele bodem er opnieuw inleggen. Met een bandana op haar hoofd was ze eraan begonnen. Met een hamer zat ze onder de koets de spijkers eruit te halen. Een hele wolk met stof kwam naar beneden toen ze de eerste plank los maakte. Binnenmonds vloekte ze, had die mn hem even niet schoon kunnen maken?

James werd het wachten een beetje zat en begon om het huisje heen te lopen. Hij verhief zijn stem. 'Hallo?' Hij zocht naar iemand en zag een koets waar een stofwolk uit gevlogen kwam. Hij liep naar de ingang. 'Ben jij de baas hier?' Vroeg hij aan het meisje dat eraan bezig was.

Roelie schoof onder de koets vandaan en keek de jongen met een glimlach aan. 'Jup, waarmee kan ik je helpen?' vroeg ze terwijl ze opstond en haar gezicht schoonmaakte met een natte doek, zoveel vuil op haar gezicht wilde ze dan ook weer niet. Het gereedschap liet ze gewoon liggen, ze zou straks wel weer verer gaan met de koets.

James hield het mes omhoog. 'Kan je me hiermee helpen? Ik heb geprobeerd het te fixen met mijn metaalkrachten, maar dat liep niet helemaal goed. Ik denk dat het komt doordat het een speciaal metaal is, maar ik weet het niet zeker. Kan je het weer aan elkaar smeden ofzo?' Vroeg hij. Hij had zijn gebruikelijke arrogante houding opgezet. Zijn mes was kapot en hij had dus totaal geen zin zich te gedragen op een manier die andere mensen blijer maakten.

'Jajoh , wil je er bij zijn terwijl ik het doe of kom je het over een uurtje ophalen.' vroeg ze terwijl ze nu ook haar handen schoon maakte, het mes leek behoorlijk belangrijk voor de jongen. De arrogante houding van de jongen negerde ze, zulke mensen had ze wel vaker in haar zaak hoor. Misschien keken ze dan zelfs op haar neer omdat ze 'mannenwerk' deed.

James twijfelde even. Aan de ene kant had hij geen zin om een heel uur stil te zitten, maar aan de andere kant leek het hem wel interessant om te zien hoe zijn mes gemaakt werd. 'Ik blijf wel om te kijken of je er niets geks mee doet.' Zei hij. Hij leek serieus, maar het was half een grapje. 'Het is erg belangrijk voor me, weetje.' Zei hij met een grijns tegen Roelie. Hij streek door zijn rode, koppige, stugge, alle kanten uit stekende haar.

'Ja , snap ik. Iedereen heeft wel een favoriet wapen.' zei ze met een scheve grijns, zij had haar twee dolken. Handbewerkt en van een speciaal soort grondstof gesmeed. Ze pakte de twee stukken dat een mes hoorde te zijn en bekeek het zorgvuldig, hoe zou ze deze eens reparen? Waarschijnlijk moest het hetzelfde worden als daarvoor dus teveel forceren was niet het plan.

James glimlachte. 'Inderdaad.' Hij streek door zijn haar en ging op een stevig uitziende stoel zitten. Hij viste een kopie van wuthering heights uit zijn zak en begon te wachten totdat het meisje klaar zou zijn met haar reparatiewerkzaamheden. Hij dacht dat ze liever niet gestoord zou worden bij haar werk. Dat zou hij ook niet willen als hij aan het werk was. Hij had op dit moment alleen niet echt werk. Hij moest daar maar eens naar op zoek.

'Waar kom je vandaan?' vroeg ze terwijl ze de twee stukken voorzichtig op de smeedtafel legde. Nadat ze de twee stukken in elkaar gepuzzelt had pakte ze een heette en stalen 'stok' die ze er dicht tegenaan hield. Ze was een vrouw van multitasken, praten kon er wel bij.

'Het Dertiende rijk.' Zei James droogjes. Het was een vrouw die haar werk deed. Ze had geen recht om hem af te keuren omdat hij uit een ander land kwam. Dat zou pure discriminatie zijn. Hij streek door zijn rode piekhaar en keek haar aan. 'En jij?' Vroeg hij. Hij las gewoon verder in zijn boek terwijl hij praatte. Niet alleen Roelie, maar ook James kon aardig multitasken.