De zwarte kater- Rijk van de leeuw

Rustig liep Cloud de bar in. Zijn blik stond nors, zoals de laatste paar dagen al zo was geweest. Hij was nadat hij was weggegaan bij Alexis naar huis geweest. De jaren waren niet aardig geweest voor het gebouw, en het feit dat er sinds Cloud en Alexis bruiloft niemand ook maar binnen was geweest had niet geholpen. Hij bestelde bier en ging op een kruk een einde van Lewis afzitten,

LUNCH

Lewis dacht nog steeds aan Alexis. Aan hoe ze bij hem thuis op de stoel had gezeten, hoe ze de beker had vastgehouden. Hij bedacht hoe ze de nacht was geweest voordat hij haar het huis uit zette. Had hij dat maar nooit gedaan, misschien was ze dan naar hem toegekomen op het moment dat Cloud haar liet zitten, niet om getroost te worden maar om bij hem te komen.

Scarlet schreef:

Scarlet glimlachte en gaf hem weer een zachte kus. Hij hield van haar en dat was het beste gevoel dat ze ooit had gehad. Ze rustte met haar hoofd tegen zijn borst aan, ze had niet echt de behoefte om hem los te laten, maar ze merkte wel dat ze trek had. Dus straks voor het eten zou ze hem misschien wel eventjes loslaten. Ze glimlachte dromerig, het leek ook allemaal een droom.

James streelde Scarlet's schouder met zijn duim en drukte haar dicht tegen zich aan. Hij wou haar ook niet loslaten. Toen er een hard geklop op de deur klonk besloot hij dat toch maar even te doen, zodat hij het ontbijt de kamer in kon laten. Hij wikkelde een van de lakens om zich heen en liep, een beetje onhandig, naar de deur. Hij nam het karretje aan van de dame die het kwam brengen en schonk haar een aardige glimlach. De dame leek niet verbaasd iemand zonder kleren te zien, ze had het waarschijnlijk vaker meegemaakt, want ze glimlachte vriendelijk terug en liep rustig weg. James deed de deur achter haar dicht en schoof het karretje naar het bed. 'Ontbijt.' Zei hij vrolijk tegen Scarlet.

Wow dit is nog onleesbaarder dan Dear en Ryuks handschrift bij elkaar. dit is L transmission, ja ik ben met de lettertypen van firefox aan het kloten, dus de rest van de wereld ziet hetniet als ik het zie. Nu eens een andere proberen... zo veel leesbaarder, nu kan ik tenminste typen
-------
Cloud zuchtte en pakte zijn bier aan. Hij nam een slok ervan. Hij wilde zo graag terug naar Alexis, maar hij kon het niet. Eraan denken deed al pijn. Hij was kwaad op zichzelf omdat hij bij haar weg was gegaan. Maar het moest, hij moest denken over wat hij wilde doen. Hij keek naar de dolk die in zijn hand lag. Hij zat gewoon in de schede. Het was een mooi ding geweesd, maar een paar jaar op de bodem van een vijver had hem weinig goed gedaan. Cliud was hem nu aan het opknappen. Al was het eerder hermaken.

James. schreef:

James streelde Scarlet's schouder met zijn duim en drukte haar dicht tegen zich aan. Hij wou haar ook niet loslaten. Toen er een hard geklop op de deur klonk besloot hij dat toch maar even te doen, zodat hij het ontbijt de kamer in kon laten. Hij wikkelde een van de lakens om zich heen en liep, een beetje onhandig, naar de deur. Hij nam het karretje aan van de dame die het kwam brengen en schonk haar een aardige glimlach. De dame leek niet verbaasd iemand zonder kleren te zien, ze had het waarschijnlijk vaker meegemaakt, want ze glimlachte vriendelijk terug en liep rustig weg. James deed de deur achter haar dicht en schoof het karretje naar het bed. 'Ontbijt.' Zei hij vrolijk tegen Scarlet.

Scarlet haalde een hand door haar haren en sloeg het laken wat meer om haar heen. Ze grinnikte om de vrolijke James, waardoor ze zelf ook erg vrolijk werd. Ze was geen grote eter, maar nu in de ochtend had ze wel trek. Ze pakte twee glazen van het karretje en schonk deze in met Jus d'Orange. 'Thee?' Vroeg ze met een glimlachje aan hem toen ze kopjes pakte en de thee pakte.

'Graag.' Zei James tegen Scarlet met een glimlach. Hij zette een dienblad op haar schoot en zette er een bord met een croissantje op. Hij wist inmiddels wel dat ze niet zo veel at, en wou haar dus niet overstelpen met eten. Voor zichzelf belandden er een croissantje en een broodje omelet op zijn bord. Hij ging naast haar zitten en pakte een van de glazen Jus d'Orange die ze al ingeschonken had. 'Nou, eet smakelijk, lief.' Zei hij met een glimlach tegen haar en hij gaf haar een kusje in haar nek.

Cloud schreef:

Wow dit is nog onleesbaarder dan Dear en Ryuks handschrift bij elkaar. dit is L transmission, ja ik ben met de lettertypen van firefox aan het kloten, dus de rest van de wereld ziet hetniet als ik het zie. Nu eens een andere proberen... zo veel leesbaarder, nu kan ik tenminste typen
-------
Cloud zuchtte en pakte zijn bier aan. Hij nam een slok ervan. Hij wilde zo graag terug naar Alexis, maar hij kon het niet. Eraan denken deed al pijn. Hij was kwaad op zichzelf omdat hij bij haar weg was gegaan. Maar het moest, hij moest denken over wat hij wilde doen. Hij keek naar de dolk die in zijn hand lag. Hij zat gewoon in de schede. Het was een mooi ding geweesd, maar een paar jaar op de bodem van een vijver had hem weinig goed gedaan. Cliud was hem nu aan het opknappen. Al was het eerder hermaken.

oke... dat eerste snapt ik niets van maar het zal wel XD
____________
Lewis nam nog een slok bier. Hij keek eventjes de kroeg rond, hopend om haar te zien. Zijn leven draaide nog steeds om haar, belachelijk eigenlijk maar toch was het de waarheid. Hij beet eventjes kort op haar lip toen hij Alexis nergens herkende, telkens als hij haar niet kon vinden schoot er een scheut teleurstelling door hem heen. Het was slecht, maar ze was nu eenmaal als een soort van drug voor hem. Hij had haar nodig.

Cloud keek op toen hij wat opving over Alexis. Hij keek Lewis recht aan. "Waar ken je Alexis van?" vroeg hij op de man af. Hij keek de andere jongen strak aan. Hij hoopte nog iets op te vangen. Het waren maar een paar niets betekenende woorden en haar naam die hij had opgevangen.

Lewis keek omhoog recht in de ogen van Cloud. Hij zei niets en beet alleen maar zachtjes op de binnenkant van zijn lip. 'Jij bent?' vroeg hij toen. Natuurlijk, Alexis had hem in de steek gelaten maar dat betekende niet dat hij meteen tegen iedereen over hun relatie vertelde. Dat hield hij nog steeds grotendeels geheim. Van hem had niemand het nog precies gehoord, al had hij wel iets bij Leida laten vallen, maar die was gewoon weggelopen dus dat was ook niet echt iets.

Cloud keek hem strak aan. Gedachten verrieden veel. Die van Lewis helemaal. Dit was dus die ander. "Ik ben Cloud, en dan moet jij de ander dan wel wezen." hij draaide zich weer naar de bar en nam een flinke slok van zijn bier. "Gedachten verraden veel." Lewis had kunnen weten dat Clous een telekenist was. Hij had immers gevraagd hoe Lewis Alexis kende, en die informatie had aleen in lewis hoofd gezeten.

Lewis blik werd hard en emotieloos. 'Ik ben Lewis, niet de ander. Tenminste niet meer.' zei hij toen. Het kon hem niet schelen dat Cloud met haar getrouwd was, hij vond nog steeds dat Cloud het niet verdiende, alleen was hij niet degene die daarover moest oordelen. Hij had zelf immers ook fouten gemaakt.

James. schreef:

'Graag.' Zei James tegen Scarlet met een glimlach. Hij zette een dienblad op haar schoot en zette er een bord met een croissantje op. Hij wist inmiddels wel dat ze niet zo veel at, en wou haar dus niet overstelpen met eten. Voor zichzelf belandden er een croissantje en een broodje omelet op zijn bord. Hij ging naast haar zitten en pakte een van de glazen Jus d'Orange die ze al ingeschonken had. 'Nou, eet smakelijk, lief.' Zei hij met een glimlach tegen haar en hij gaf haar een kusje in haar nek.

Scarlet glimlachte een lief lachje. 'Eet smakelijk.' Zei ze tegen hem en schonk thee voor hun beide in. Waarna ze de theepot voorzichtig neerzette en daarna pakte ze haar glas Jus d'Orange. Ze nam een slokje en keek naar James. Hij was er nog steeds. Misschien had ze vannacht eventjes gedacht dat ze droomde, het leek ook een droom. Ze nam een hapje van haar croissantje.

James grijnsde en sneed zij croissantje open. Toen hij daarmee klaar was smeerde hij er wat aardbeienjam op. Hij legde het weer zorgvuldig op zijn bord. 'Wil je ook jam?' Vroeg hij met een lieve glimlach aan Scarlet, nadat hij haar nog een kus gegeven had. Hij leek zich niet van haar weg te kunnen houden nu hij zo met haar lag.

Lewis. schreef:

Lewis blik werd hard en emotieloos. 'Ik ben Lewis, niet de ander. Tenminste niet meer.' zei hij toen. Het kon hem niet schelen dat Cloud met haar getrouwd was, hij vond nog steeds dat Cloud het niet verdiende, alleen was hij niet degene die daarover moest oordelen. Hij had zelf immers ook fouten gemaakt.

Cloud knikte. Zijn blik was zo mogelijk nog een tikje norser geworden. "Ach dan kan het je toch niets schelen dat ik met haar getrouwd ben? Blijkbaar kon het haar ook niets schelen." zei hij kil. hij gooide zijn bier achterover en keek naar de verwaarloosde dolk die hij in zijn hand hield. Dit ding opknappen was iets dat hem wel bezig kon houden terwijl hij nadacht over wat hij nu wilde.

Lewis schudde zijn hoofd. 'Ze is er ontzettend slecht aan toe maar dat schijn jij nie tte begrijpen. Je bent te laf om terug te gaan naar haar, ook zij is maar een mens, ze maakt ook fouten. Je bent gewoon een sukkel dat je hier gaat zitten en je bezuipen.' zei hij toen. Hij keek Cloud recht aan, Lewis snapte werkelijk waar niet wat Alexis in die gozer zag.

Cloud glimlachte vaag. "Ik ben niet van plan bezopen te worden. En geloof me, ik weet hoe Alexis zich nu voelt. " hij keek naar de half verroestte dolk in zijn hand. "Ik weet het erg goed." zei hij iets zachter voor hij nog een slok bier nam.

Lewis knikte. 'Als je dat dan zo goed weet wat doe je verdomme dan hier. Je bent gewoon een sukkel en een idioot die haar liefde niet verdient. Ondanks dat houd ze toch van je.' beet hij hem toe. 'Alleen uit medelijde gok ik, veel meer waard ben je toch niet.' ging hij verder. Hij ging over een streep, dat wist hij maar ja wat kon hij dan? Dit was de man waaraan hij zijn liefde had verloren, vervolgens verliet hij haar dood leuk.

Cloud keek Lewis geïrriteerd aan. "Jonkie, bemoei je alsjeblieft niet met mij." zei hij half zuchtend. Hij wierp snel een blik op de dolk. "Ik houd van haar, maar ik voel me verraden." Hij keek Lewis aan. "Bedenk eens hoe jij je voelde toen je erachter kwam dat je niet haar enige liefde was." hij keek Lewis strak aan. "Want als je van haar houd, zoals je beweerd, dan denk ik dat dat een pijnlijke ontdekking is."

'Het was zeker niet makkelijk om dat te horen. Maar ik liet haar tenminste nièt vallen toen ik het hoorde. Wij hebben er over gepraat.' zei hij tegen hem, dit was misschien niet helemaal de waarheid. Maar na wat er in die hotelkamer was gebeurd hadden ze gepraat, ondanks een hele tijd later maar dat maakte niet zoveel uit.

James. schreef:

James grijnsde en sneed zij croissantje open. Toen hij daarmee klaar was smeerde hij er wat aardbeienjam op. Hij legde het weer zorgvuldig op zijn bord. 'Wil je ook jam?' Vroeg hij met een lieve glimlach aan Scarlet, nadat hij haar nog een kus gegeven had. Hij leek zich niet van haar weg te kunnen houden nu hij zo met haar lag.

Scarlet glimlachte. Ze werd blij van alle kusjes en aanrakingen. 'Ja, graag.' Zei ze terwijl ze haar croissantje open sneed. Ze nam die jam van hem over en smeerde het op haar croissantje. Ze moest toegeven, ze nam bijna nooit zo'n uitgebreid ontbijt. Ze nam een slokje van haar Jus d'Orange nadat ze hem even een keertje had teruggekust.

James glimlachte toen Scarlet hem terugkuste. Hij was zo blij dat zij net zo verliefd op hem was als hij op haar. De ene zonnestraal waarvan hij wakker was geworden was nu als een stuk feller en wierp een streep van licht door de kamer heen. Hij nam nog een hap van zijn croissantje en keek Scarlet lief aan, terwijl hij kauwde.

Lewis. schreef:

'Het was zeker niet makkelijk om dat te horen. Maar ik liet haar tenminste nièt vallen toen ik het hoorde. Wij hebben er over gepraat.' zei hij tegen hem, dit was misschien niet helemaal de waarheid. Maar na wat er in die hotelkamer was gebeurd hadden ze gepraat, ondanks een hele tijd later maar dat maakte niet zoveel uit.

Cloud rolde met zijn ogen. "Hm.. Ik denk niet dat je alles weet van wat er tussen mij en lexie speelt." hij haalde zijn schouders op "En je hoeft het ook niet te weten." hij stak de eens zo mooie dolk terug in de zwaar beschadigde schede en gooide muntgeld op de bar als betaling voor zijn drankje. "Ik heb in iedergeval wel wat beters te doen dan mijn acties aan jou uitleggen."