Het mangrove bos - Rijk van de kreeft

Mangrovebossen, wie kent ze niet. Doordat het rijk van de kreeft zoveel water heeft moeten de bomen natuurlijk op stelten groeien om ook nog zuurstof te krijgen, daardoor zijn deze vreemde bossen ontstaan. Ze groeien langs het kleine stukje kust wat het rijk heeft dus het water is er zout, maar wel heerlijk warm. De bossen zitten vol met leven van kleurige vogels en vlinders tot jagende katachtigen. Ook zit het water er vol met piranhas en kleine haaien, maar ze vallen je niet zo snel aan als in de geruchten. Volgens de plaatselijke huist de machtige Nyoka hier, een meterslange slang. Maar dat zijn gewoon geruchten... toch?

Regels: Het staat bijna 24/7 onder water, alleen met hele lage eb niet. Dus denk eraan dat je een boot meeneemt, of dat je draak kan zwemmen. Verder is het sterk af te raden diep de bossen in te gaan als je wilt blijven leven, aangezien daar giftige dieren huizen.
Personen: vrij
Rang: vrij

iemand moet hier spontaan reageren
----------------------------------------
Demetri zat dit keer op AB zijn rug en keek over het bos uit. Hij was niet vaak weg van het kamp maar meestal ging hij gewoon op zoek naar uitdaging om sterker te worden. Ook om zijn zus te zoeken maar dat wou hij niet te geven. Hij geloofde nog wel dat ze leefde en als het niet zo was dan zou hij de moordenaar zo erg martelen dat hij er naar uit keek. Uiteindelijk daalde AB en sprong Demetri naar een boom tak waar hij in klom. Zo kon hij wat minder opvallend rond kijken.

Clavis zat in een klein bootje die door de stroming een beetje mee word getrokken. Of nou ja zat, ze lag in de boot en had ook geen zin om ook maar een beetje op te letten waar ze heen dreef. Het enige wat ze hoorde was haar eigen ademhaling en de geluiden van het bos. Wat vond ze het fijn, alleen, even nergens aan denken. Of proberen eigenlijk nergens aan te denken. Het lukte haar niet, ze bleef maar aan haar ouders denken en of ze misschien broertjes of zusjes had, ze wist het niet en dat vond ze het verschrikkelijkst. Nu voelde ze zich ook alleen omdat haar lieve Onium niet tegen water kon was die hier niet. Anders had zij hem altijd.

Al snel hoorde Demetri vlagen van een gedachten. Het was jammer dat zijn krachten niet meer zo sterk waren. Dan moest hij er maar heen springen. Rustig en geruisloos sprong hij er heen. Hij was niet zo behendig als andere mensen daarom deed hij er best langzaam over maar uiteindelijk zag hij het bootje met het meisje er op. HIj besloot toch even te observeren vordat hij er iets aan ging doen. Toch pakte hij voor de zekerheid zijn zwaard vast.

Haar hoofd ging even de kant op van een paar ritselende blaadjes maar gelijk daarna ging hij weer normaal en sloten haar ogen. Clavis was in alle rust en had ook helemaal niks kwaads over zich heen. Het enige wat ze wilde was even alleen gelaten worden of met een aardig iemand praten. Maar dan had ze weer het probleem dat ze de spiegel werd, zonder dat ze het zelf wilde. Het was iets dat haar dood ergerde maar waar ze mee moest leren. Als het aan haar lag zou het niet heel erg veranderen en dat was volgens aan nog het ergste. In haar ogen was ze ook een karakterloos meisje, en dan ga je ernaar leven.

Ook al consentreerde Demetri zich op het misje nog pakte hij maar een paar woorden op. Hij wist wel dat ze alleen wou worden gelaten. Helaas was hij chagi dus had ze pech. Misschien met wat geluk wou hij niet een gevecht. Dat scheelde hoe ze zou reageren. Met een soepele sprong belande hij op het boodje voor het meisje. ´´Hoi´´ zei hij rustig met een serieus gezicht.

Clavis sloeg een klein gilletje en keek naar de jongen met een schuin hoofd,' Sorry van mijn gil, heey.' Snel krabbelde ze overeind en scande even de jongen. Hij leek wel oké voorzover ze kon zien. Even ging ze met haar hand als een soort automatisme door haar roze haren en knipperde even een paar keer.

Eer verscheen nog net niet een grijns op zijn gezicht toen ze gilde. Dat betekende meestal dat hij dicht bij zijn doel was. Als mensen voor hem schrokken. ´´Hindert niets. Maar mag ik vragen wat je hier komt doen. Je lijkt niet iemand van deze buurt´´ vroeg hij rustig. Eigenlijk wou hij gewoon eerst achterhalen van welk rijk ze kwam. De hele tijd bleef zijn gezicht in dezelfde serieuze houding.

Clavis kreeg dezelfde strakke en serieuse uitstraling en haar mond vormde even een strakke streep.' Klopt ik kom ook niet van hier en je mag het vragen maar helaas voor jou geef ik daar geen antwoord op.' Deels omdat ze het zelf ook eigenlijk niet wist. Gewoon weg van alle drama bedacht ze zich. Even keek ze langs de jongen maar daarna ook weer recht in zijn gezicht.' En mag ik de naam weten van deze ongenodigde gast?'

Demetri zag dat ze de zelfde houding aan nam als hem. Dat bedoelde ze dus met spiegel bedacht hij. ´´Dat mag wel maar dat betekent neit dat ik hem zou geven. Het is namelijk zeer onbeleefd naar iemand anders zijn naam te vragen terwijl jezelf niet voorstelde. ´´ zei hij rustig. Er verscheen een klein glimlachje op zijn gezicht. Die de meeste mensen meer angst aan deed dan aardig leek te zijn.

Clavis was niet bang voor de lach, eerder omdat ze alweer het spiegelbeeld was en de jongen zou zelf toch niet bang worden van zijn eigen lach, nee dat leek haar niet. Haar ogen stonden giftig en toen ze haar mond opende kwam er een redelijk bot antwoord uit,' Clavis Avi Dominaté nou tevreden?' Haar hoofd maakte een knikkende beweging om aan te geven dat de jongen best mocht gaan zitten.

Demtri merkte wle dat hij zich ergerde dat ijn krachten niet beter waren geworden. Hij ving nog steeds weinig op waar hij niet tegn kon. ´´Zo was dat moeilijk zeg´´ zei hij bot terug. Hij wist wel dat ze onzeker was en iemand vaak spiegelde. Dan zou het wel intressant zijn als het een gevecht werd vond Demetri. Maar hij besloot daarmee te wachten. Als ze van het dertiende kwam of over wou stappen mocht hij haar technisch gezien niet aanvallen.

Clavis haalde even diep adem door haar neus en keek de jongen nog een keer aan,' Wilt u nu zou vriendelijk zijn om uw naam te vertellen?' Het was een redelijk normale vraag maar toch wist Clavis het zo te brengen dat het chagerijnig overkwam. Hoe ze dat voor elkaar heeft gekregen wist ze zelf eigenlijk ook niet.

Demetri keek haar met dezelfde serieuze blik aan. Hij was eigenlijk wel blij dat hij ouder overkwam dan dat hij was. ´´Demetri´´ zei hij rustig. Zijn achternaam zei hij expres niet. Waarom zou hij ? Hij kende haar amper en ze had toch weinig aan zijn achternaam. Ondertussen had hij nog steeds zijn hand op zijn zwaard die hij had meegenomen.

andere plaats/tijd
-

Yasmine klampte zich bijna angstig vast aan Lucio die op zijn beurt rustig het natuurspectacel onder hen bekeek. "Wat is dit?" het was dudelijk dat ze zoiets nog nooit gezien had. Bomen die helemaal in het water stonden, met wortels die half onder en half boven water stonden. Zoveel water had ze zelfs niet in het kleine meertje bij de gemeente niet eens bij elkaar gezien. Lucio bromde iets over dat ze maar moest landen om het van dicht bij te kunnen zien als ze wilde weten wat het was. Zonder op antwoord te wachten vloog de draak omlaag.

New.

Een grote draak zat op de kant, tegen de boomgrens aan. Een klein meisje zat op zijn rug. 'Ga alsjeblieft weg hier.' Smeekte ze. Yamata vond het eng hier. Het was het gebied dat ze ontweek in haar eigen rijk, het rijk van de kreeft. Ze zat niet zo te wachten op van die griezelige beesten of vissen die hier huisden. Ze rilde even bij het idee. Toch gromde Kaiser zachtjes, hij was moe. Dat merkte zij ook. Toch wilde zij verder, terwijl hij bijna niet meer kon. Ze hadden net half Kyon doorgevlogen, zonder te stoppen. Dat kon zelfs Kaiser niet aan. Yamata zuchtte zachtjes, ze had nu ook wel door dat ze hier zou moeten blijven tot hij wat slaap had gehad.

Moonical dreef in het water, terwijl ik aan wat boomtakken slingerde. Ik stop bij 2 meisjes.
"Hoi." Zeg ik vriendelijk. Ik wacht af op hun reactie. Een meisje ziet er wat zweverig uit.
Het andere meisje zit op een draak.

May schreef:

Moonical dreef in het water, terwijl ik aan wat boomtakken slingerde. Ik stop bij 2 meisjes.
"Hoi." Zeg ik vriendelijk. Ik wacht af op hun reactie. Een meisje ziet er wat zweverig uit.
Het andere meisje zit op een draak.

Hey zou je de regels nog even door willen lezen, want daar staan wat tips in over het rpg'en Het is de bedoeling dat je in hij/zij vorm altwetende vertel vorm schrijft. En gelieve niet na elke zin een enter te doen

Yasmine schreef:

May schreef:

Moonical dreef in het water, terwijl ik aan wat boomtakken slingerde. Ik stop bij 2 meisjes.
"Hoi." Zeg ik vriendelijk. Ik wacht af op hun reactie. Een meisje ziet er wat zweverig uit.
Het andere meisje zit op een draak.

Hey zou je de regels nog even door willen lezen, want daar staan wat tips in over het rpg'en Het is de bedoeling dat je in hij/zij vorm altwetende vertel vorm schrijft. En gelieve niet na elke zin een enter te doen

oja, sorry, ik was ff weg, ik typte zo wat in!

NEW

Louise zat op haar knieen op een van de weinige droge plekjes in het bos. Ze keek strak naar het water, alsof ze op iets wachtte. Er viel een lok in haar gezicht, maar ze deed geen moeite om hem weer achter haar oor te strijken. Plots kwamen er uit het water bubbels en erachteraan sprong een grote vis. Louise strekte haar armen uit en pakte de vis stevig vast. ' Hallo Suzaku' Zei ze met een glimlach. Ze had de laatste tijd hard geoefend op uitdrukkingen en wist nu bijna altijd wel wanneer ze iets moest doen, soms deed ze het zelfs automatisch. Suzaku kronkelde en veranderde langzaam in een vlinder, waardoor hij makkelijk uit Louise's handen kon vliegen. Louise stond op en liep vrolijk ahter hem aan.

Near lag te slapen op de warme rug van Fly. Ze dreef heerlijk in eht warme water en doezelde ook bijna in. De woestijn draak was erachter dat de natuurlijke vliegbril die ze had ook kon dienen als duikbril en ze waren hier al de hele dag. Near was na een poosje ingedut van de warmte. Ze glimlachte en begon te zingen door met haar vleugels fluittonen te maken

Louise begon te rennen omdat Suzaku in een vogel veranderde en sneller vloog. Haar blote voeten lieten lichte voetafdrukken achter in de zachte grond. Opeens stopte de voetafdrukken, net als de grond en was een grote plons te horen. Doordat ze omhoog naar Suzaku had gekeken, had Louise niet gezien dat er water voor haar lag en was ze gewoon doorgerend. Nu kwam ze proestend weer boven water, maar daarmee was het nog niet gedaan. Als kind had Louise nooit leren zwemmen, van wie had ze het moeten leren? Dus nu probeerde ze paniekerig haar hoofd boven water te houden terwijl ze om Suzaku riep. Maar Suzaku had altijd al eel slechte timing gehad en was te geobsedeerd door de wezens in zijn andere wereldje.

Near werd wakker van een plons. Fly draaide haar hoofd om "Near, er viel een meisje in het water, en ik kan haar neit oppiken, jj ligt op mijn rug" near zuchtte en dook in een mooie boog van haar rug af en zwom naar Louise toe. Toen hij bij haar was trok hij haar mee de kant op. Fly liep naast hem de kant op en ging liggen in de zon. Near keek naar Louise "Leef je nog?" vroeg hij zacht

Louise keek met grote ogen naar de jongen en ging vlug overeind zitten, voordat ze begon te hoesten. Suzaku was ondertussen weer terugveranderd in zijn gewone drakenvorm en kwam langzaam dichter bij lopen. Het leek echter alsof hij Louise, de jongen en de andere draak niet opmerkte, want zijn blik stond op iets gericht wat achter hen was. Toen Louise's hoestbui over was schoof ze iets van de jongen weg en keek ze wat angstig naar hem. Misschien wat ondankbaar, aangezien hij haar leven had gered, maar dat zette haar mensenvrees nog niet aan de kant.

Near lette al neit meer op haar en liep naar Fly en pakte de tas van haar rug. Hij viste er droge kleren uit en ging aan de andere kant van fly staan voor hij zijn kleddernatte witte veel te grote overhemd en de te lange witte broek omwisselde voor droge exemplaren die exact hetzelfde waren. De natte hing hij te drogen over fly. Hij ging weer terug naar de kant waar louise stond en maakte van de drassige grond een stevige platte steen met een oppervlak van ongeveer 2 vierkante meter en ging daarop zitten en begon torens te maken van steentjes