De zwarte kater- Rijk van de leeuw

De zwarte kater is een gezellige stamkroeg. Het lijkt van buiten heel klein maar van binnen is het groot en veel ruimte. Er zijn eigenlijk altijd veel mensen, aan de achterkant is een grote bar waar altijd een stuk of drie barmannen achter staan. Aan de rechter zijkant is een dansvloer en aan de linkerkant staan banken en tafels waar je kunt zitten. Boven is ook een verdieping met slaapkamers, bij de bar kun je een kamer huren.

Regels:
Niet vechten met krachten, gewoon vechten mag wel
betalen wat je koopt
max personen is er niet

Abby zat aan de bar, voor haar stond een glas rode wijn. Af en toe nam ze een slok. Fire was buiten ergens aan het rond vliegen, ze zag wel wanneer die terug kwam. Nogmaals nam ze een slok. Met een lichte glimlach keek ze even de kroeg rond. Er liep deze avond niet veel bijzonders rond vond ze zelf. Haar rode haar hing los over haar rug en golfde prachtig naar beneden. Ze had een redelijk strak topje aan die weinig aan de verbeelding overliet. Verder was haar rokje erg kort, zeker niet iets wat haar vader of moeder goed zou keuren. Maar die waren hier nu niet om haar te bekritiseren.

James sprong van Rusty's rug en liep de kroeg binnen. De meeste mensen keken hem met de nek aan. Alsof ze voelden dat hij een dertiender was, maar dat kon hem helemaal niets schelen. Hij keek net zo arrogant terug en liep nonchalant de kroeg binnen. Hij ging op een barkruk zitten en bestelde een glas whiskey. In de omgeving waar hij vandaan kwam gold bier niet als alcoholische drank. Hij dronk het dus ook bijna nooit. Hij haalde zijn hand door zijn rode haar en nam een slok van het drankje dat net voor zijn neus weggezet was.

Abby liet net haar oog vallen op de deur die open ging. De jongen met het rode haar wie binnen kwam volgde ze hem haar ogen. Hij zat een kruk van haar verwijderd, ze nam nog niet de moeite om naast hem te gaan zitten ondanks dat ze had besloten dat hij een goed uiterlijk had. Ze nam nog een slok van haar rode wijn, de drank was een beetje bitter maar daar hield ze wel van. Ze hield de bewegingen en de handelingen van de jongen nougezet in de gaten maar zo dat het niet opviel.

James keek even naar het meisje naast hem op de stoel. Ze zag er niet verkeerd uit. Niet dat hij verliefd op haar zou worden, daar begon hij echt niet meer aan. Hij nam een slok van zijn whiskey on the rocks en wierp een neutrale blik op haar. Zijn houding barstte van de arrogantie. Hij keek even nog opvallend naar de andere meisjes in de kroeg, alleen om het roodharige meisje haar ego iets te reduceren.

Zodra Abby de houding genoeg had gezien van de jongen draaide ze haar hoofd weg. Ze hield niet van de arrogantie die de jongen uitstraalde, hij dacht zeker dat ieder meisje hier om hem stond te kwijlen. En ondanks dat ze hem er niet verkeerd uit vond zien, voelde ze er toch echt niets voor hem de jongen nog meer het idee te geven dat hij geweldig was, dat was precies de reden waarom ze geen aandacht meer aan hem besteedde. Zeker omdat er juist op dat moment een jongen aan kwam lopen, lang gespierd. Goed en knap uiterlijk dat was zeker. Abby glimlachte charmant naar de jongen, niet dat hij knap zo knap was als de jongen die naast haar zat. Maar dat was wel het laatste wat ze zou laten merken.

James zag dat het meisje haar aandacht verplaatste naar de een of andere nitwit die binnen kwam lopen. Hij zag eruit alsof hij nog nooit ruzie had gehad en zijn moeder nog iedere ochtend zijn haar kamde. Hij grinnikte en nam nog een slok van zijn whiskey. Als het meisje op zulke jongens viel, hoefde hij haar niet eens te spreken, laat staan iets anders. De whiskeylucht drong in zijn neusgaten. Hij kon uitzonderlijk veel alcohol hebben, het deed hem dus niets. Het was wel een vertrouwde geur. Het was het enige wat nog hetzelfde was als toen hij in de bende zat.

Abby had de jongen nog een glimlach gegund, maar zodra hij bijna bij haar was en net zijn mond open wilde doen om iets te zeggen draaide ze zich genadeloos op. Hij was niet wat ze zocht voor deze avond, zeker niet. Hij was niet knap genoeg en zijn gezicht was een open boek. Veel te direct en zo kon ze nog wel even doorgaan. Ze nam een slok van haar rode wijn terwijl ze gewoon voor zich zag hoe de jongen nu met een bedompen gezicht omdraaide en met hangende schouders weg zou lopen. Ze glimlachte nog steeds een beetje, gewoon omdat het ook leuk was om jongens zo'n gevoel te weten te geven. Nog eens wierp ze een vlugge blik op de jongen naast haar, ze moest toegeven hij was wel interessant, geen open boek en nog eens knap ook. Snel wende ze haar blik weer af, hij was te arrogant hield ze zichzelf voor.

James kon het niet laten om te grinniken toen het meisje de jongen liet afdruipen. Hij was en bleef een beetje een sadist. Hij dronk het laatste kletsje whiskey uit zijn glas en zette het op de tafel. Met een handgebaar liet hij weten dat hij nog een rondje wou. De witte strepen van de littekens op zijn handen glansden. De ober gaf hem een nieuw glas en hij gaf hem een paar zilverstukken. Hij nam nog een slok.

Abby zag de littekens glanzen in het licht, ze vroeg zich af hoe hij daaraan was gekomen, het gaf in elk geval blijk van een onverschrokkenheid. Of gewoon domme ongelukjes maar zo'n jongen leek het haar niet. Ze vond eigenlijk dat ze hem nu al te veel aandacht had gegeven en daarom draaide ze haar hoofd weg, als hij wilde praatte kon dan maar dan moest hij naar haar toe komen.Ze bestelde nog een glas rode wijn en dronk een slokje zodra ze het kreeg.

James keek schuin opzij naar Abby. 'En, doe je dat mannen vaker aan?' Zei hij met een grijns. 'Nou ja, mannen, hij valt meer onder de noemer jongetje.' Voegde hij eraan toe toen hij een denigrerende blik op de jongen wierp die nog steeds beteuterd bij zijn vrienden zat, die hem nog steeds uitlachten. Hij streek met zijn belittekende hand door zijn rode haar.

heel even grinnikte Abby. 'Alleen als ze het verdienen.' zei ze toen met een een haar betoverende glimlachjes. 'En denk je dat je zelf wel onder de noemen man valt?' haar ogen standen uitdagen en ze green luchtjes. Hij mocht dan een goede sap gemaakt door tegen haar te praten. Dat betekend niet dat ze hem ook meteen op handen zou dragen, nee zeker niet hij zou zich eerst moeten bewijzen.

James trok zijn wenkbrauwen arrogant op. 'Is dat niet te zien dan?' Vroeg hij aan haar. Hij leunde een stukje bij haar vandaan en spreidde zijn armen een klein beetje. De contouren van zijn spieren waren te zien omdat hij een getailleerd, wit overhemd aanhad. Zijn zwarte broek was niet erg bijzonder. Zo beaccentueerde hij zijn lichaam op zijn best. Hij was zeker van zijn zaak. Dit meisje zou hem niet zomaar laten gaan, dat wist hij zeker.

Abby liet haar blik schaamteloos over het lichaam van de jongen gaan, ja hij was knap en zijn lichaam was zeker mannelijk. 'Je lichaam is mannelijk ja, maar ik denk niet dat je geest echt verder is dan die van de jongen die hier net kwam aanlopen.' zei ze, haar lippen vormde een uitdagende glimlach. Ze pakte haar glas wijn en nam een slokje van de bittere vloeistof.

James keek het meisje volkomen emotieloos aan. Hoe durfde ze hem niet volwassen genoeg te noemen? Ze moest eens weten wat hij al allemaal gedaan en meegemaakt had. Maar in plaats van over zijn tijd bij de bende te beginnen, zei hij maar droogjes:'In het leger groei je mentaal zeer snel op.' Hij draaide de whiskey nog even rond in zijn glas voordat hij opnieuw een slok nam.

'Ik weet het.' zei Abby rustig toen de jongen de woorden had uitgesproken, ze had het gezien bij haar broer en andere zeiden dat het bij haar precies hetzelfde was gegaan al had ze dat meestal ontkent. 'Maar betekend het ook dat je niet zo seksistisch bent als de rest.' zei ze met een kleine glimlach. Ze wist hoe het ging bij de mannen in het leger, ze zagen een mooie dame lopen en liepen meteen te kwijlen. Dat was nou niet echt iets wat zij mannelijk en volwassen vond.

'Nou, ik ben in ieder geval niemand van vooroordelen, zoals jij.' Zei Reno arrogant. 'Je moet niet zomaar iedereen over een kam strijken, milady.' Zei hij tegen haar. Hij gooide de rest van zijn whiskey in één teug achterover en zette het glas op de bar. 'Ik houd er helemaal niet van gegeneraliseerd te worden.' Hij bestelde nog een glas van hetzelfde en betaalde de barman. Hij zag dat hij nog genoeg geld bij zich had voor de hele avond. Dat stelde hem gerust. Hij had geen zin vroeg weg te gaan.

Abby draaide haar lichaam iets meer naar de jongen toe. 'Ik ben in elk geval niet zo snel op mijn teentjes getrapt, iets wat je ook snel genoeg leert in het leger.' zei ze tegen hem. Ze keek hem recht aan. Ze had geen vooroordelen, ze trok alleen snel haar conclusies. En daar had ze recht op. Het betekende voor haar dat ze niet snel met haar mond vol tanden stond. Een manier van overleven kon je het noemen.

Reno lachte. 'Op mijn teentjes getrapt? Ik?' Hij keek het meisje spottend aan. 'Ik constateer alleen een feit over jou. Ik heb niet eens gezegd of ik seksistisch ben of niet, en jij noemt mij op mijn teentjes getrapt?' Hij keek het meisje strak aan. 'Op je teentjes getrapt zijn betekent heel iets anders in de omgeving waar ik vandaan kom, milady.' Zei hij. Zijn toon had niets mysterieus. Het klonk als een normaal feit. Zijn whiskey werd voor hem weggezet en hij bedankte de barman met een knikje.

Abby liet een vrolijke maar licht spottende lach horen. 'Die reactie zegt genoeg.' zei ze toen. 'Je schiet meteen in de verdediging en nee ik zeg niet dat het verkeerd is. Maar ik constateer het wel.' zei ze rustig tegen hem. Ze leunde iets op de bar en nam nog een slokje van haar wijn terwijl ze hem uitdagend aan bleef kijken.

'De laatste keer dat ik het checkte, was in de verdediging schieten niet hetzelfde als op je teentjes getrapt zijn. En in de verdediging schieten is inderdaad niet verkeerd. Je kunt maar beter op je hoede zijn, milady. Sommige mensen tot veel meer in staat dan jij denkt. Dan kun je je maar beter een beetje gedeisd houden.' Hij streek met zijn vingers langs de twee halfronde littekens langs zijn ogen. Dit deed hij altijd als hij zich aan iemand begon te irriteren. Dit meisje leek helemaal niets te begrijpen.

'Laat dat dan ook meteen een raad zijn voor jezelf.' zei ze rustig. Ze was niet bang, voor niemand niet. Ze was krachtig genoeg om iemand te kunnen vermoorden, en daar zou ze ook niet al te moeilijk over doen. Ze bedacht zich dat het eigenlijk best jammer was dat de jongen zo deed, anders had het misschien nog best een leuke avond kunnen worden. Abby dacht niet dat dat er nu nog in zat.

James legde een vinger onder de kin van Abby en keek haar strak aan. 'Moet ik daar nou echt bang van worden?' Vroeg hij, lichtelijk arrogant. 'Ik heb voor mannen en vrouwen gestaan die iemand met een handbeweging kunnen doden. En geloof me, daar hoor hij zeker niet bij.' Hij haalde zijn hand weg en nam een slok van zijn whiskey. Hij wist dat het meisje niet hulpeloos was, maar mannen in drugskartels waren toch wel net iets gevaarlijker dan zij, dat wist hij zeker.

'Daar zal ik niet zo zeker van zijn. En raak me nog een keer aan en teken je eigen doodvonnis.' zei ze tegen hem. haar stem was kil, en je hoorde duidelijk dat ze geirriteerd raakte. Hij had niet te oordelen over haar. 'Laat je niet misleiden door uiterlijk.' zei ze toen. Ze had haar glas leeg en besloot dat ze iets beters zou gaan zoeken voor de avond. Haar lege glas liet ze staan en sierlijk stond ze op. Zonder verder nog aandacht te besteden aan de jongen begon ze weg te lopen. Hij was alleen een arrogante zak, en daar hoefde ze niets mee. Al vroeg ze zich wel af hoe hij zou zijn maar niets aan haar liet dat merken.

James haalde zijn schouders op. Wat een laf meisje. Hij zij nog even tegen zichzelf, net hard genoeg zodat zij het net zou horen:'Als ze zichzelf echt zo goed vind, zou ze een gevecht niet ontwijken.' Hij pakte zijn glas whiskey en glimlachte erin. Als ze het gehoord zou hebben hoopte hij dat ze de uitdaging aan zou nemen. Hij zou eens laten zien dat hybris kwam voor de val. Hij draaide zich ondertussen naar een meisje dat aan de andere kant van hem was komen zitten tijdens het gesprek. Hij zei niets, maar zij toonde duidelijk interesse in hem. Ze was niet zo knap als het andere meisje, maar hoogstwaarschijnlijk ook minder irritant.