het Rijk van de Weegschaal - "Crevans" grotten

In het noordoosten van het rijk van de weegschaal ligt het bergstadje Dreff. Vroeger woonde er alleen maar mijnwerkers maar nu zijn het vooral plaatsen waar toeristen kunnen overnachten. Dat komt vooral door een van de grootste nog niet "geoogste" kristalgrotten, die min of meer eigendom zijn van Crevan. Hij is hier het grootste gedeelte van de dag te vinden met Lore en Mico. Het is een enorm gangenstelsel van met kristallen betekte hallen en ruimtes. Het bijzondere aan de kristallen is dat je bij blootstelling aan warmte (van een mens bv.), licht, en (elektrische) energie zacht oplichten. Dit is vaak niet te zien in de bezoekersgedeelten, alleen in de plaatsen waar alleen Crevan komt.
Het voorste gedeelte van de grot is open voor toeristen, bij sommigen zijn de wanden voor het grootste gedeelte bedekt met kleine kristalletjes, maar op andere plaatsen zijn de kristallen juist enorm groot.
Soms dwalen er mensen af en raken ze verdwaald, dus dan moeten Crevan en Mico ze redden, al is dat vaak niet zo heel moeilijk voor hen, want Crevan dwaalt altijd al door de achtergelegen gangen. Het is een groot complex en Crevan gebruikt vooral zijn geheugen, en kan zijn weg prima door de gangen vinden, Mico is een soort van zoekploeg, hij reist vaak door de kristallen vooruit om het "slachtoffer" te vinden.
Crevans favoriete plekje is een ruimte waar kleine kristallen de wanden bedekken en een groot meer ligt, in het meer liggen juist grote kristallen, maar ze slijten bijna niet omdat het water al eeuwen stil staat.

Voor de ingang hangt een bordje wat door een van de bewoners van Dreff geschreven is:

Kristalgrotten van Dreff
Open voor bezoek, toegang gratis.

Regels:
-Blijf op de paden
-probeer de kristallen niet te beschadigen en probeer er ook geen mee te nemen
-als u verdwaalt zal onze hulpgroep u komen redden
-geen afval weggooien in de grot

Bezoek vooral het prachtige stadje Dreff met leuke restaurantjes en herbergen.

Regels: Je mag wel uit het toeristengedeelte, maar het is lastig om hier uit te komen zonder hulp van onze "vriendelijke"hulpploeg.
Schrijf wel meer dan 3 regels.
Personen: best veel, maar maak het niet te dol
Rang: -

Yasmine was in de grotten terecht gekomen om een veilige plek te hebben om te overnachten. Meestal sliepen er in toeristische attracties geen wilde dieren, was haar redenering geweest. Alleen was ze iets te ver naar binnen getrokken, waardoor ze geen idee meer had waar ze was. En het schemerige licht van de kristallen hielpen ook niet mee. Ze voelde zich angstig door de flikkerende schaduwen tegen de muur.

Crevan lag op zijn rug in een van de afgelegener ruimtes. Hij sliep bijna, aangezien hij toch nooit veel te doen had. Maar na een tijdje werd zijn gezicht gelikt door het tongetje van Mico. De draak keek hem aan met zijn helderblauwe ogen en bij elke beweging die door Crevan werd gemaakt sprong het dier op en rende het naar een gangen van de grot. Crevan kwam overeind, Lore had naast hem gelegen en nu klom het vosje in zijn nek, waar ze als een bontkraag ging liggen. Crevan keek naar Mico, die zijn kop scheef hield en naar zijn baasje keek. "Wat is er Mico?" mompelde Crevan slaperig. Mico stond nog even stil, maakte daarna een soort huppelsprongetje en rende een van de gangen in. Hij draaide zich weer om en zwaaide trots met zijn staart, dat was zijn manier om aan te geven dat er iemand door de gangen dwaalde, iets wat het draakje altijd merkte. Crevan stond op, legde Lore even goed en rende daarna achter zijn draak aan. Die al als als energie door de kristallen was gereisd en er als een lichtflits bij zijn bestemming aankwam. Hij nam weer zijn vorm aan en keek naar het mens wat daar stond, zijn energie had de kristallen wat feller op laten lichten. Het zou vast niet lang duren voor Crevan kwam, dus Mico keek de mens van een afstandje aan.

Yasmine wist niet wat haar overkwam toen ze oog in oog kwam te staan met de draak die uit het niets leek op te duiken. Toch wel wilde beesten dus? Nee wacht, draken leefde niet in het wild. Dus dat betekende dat er iemand in de buurt moest zijn. Maar wie zat er 's nachts nou in dit soort grotten. Gelijk schoten er vele beangstigende personen door haar gedaches heen, van verkrachter tot een gruwelijke seriemoordenaar. Doordat de kristallen wat feller oplichte werden de zwevende schaduwen iets scherper, maar dat deed niks af aan de beangstigheid van deze grotten. Onbewust deed Yasmine een stap naar achteren, haar ogen nog steeds op de draak gericht. Waren draken eigenlijk roofdieren?

Crevan volgde de nagloeiende kristallen tot hij het heldere schijnsel van de kristallen om Mico heen zag. "Hallo," zei Crevan met een verveelde ondertoon tegen de persoon die hij niet goed kon zien omdat zijn ogen aan het licht moesten wennen. Lore deed een oogje open en sliep daarna weer verder als bontkraag. Mico dartelde wat rond de mensen. Crevan liep naar de persoon toe. Het licht van de kristallen werd zwakker dus Crevan liet zijn handen langs de van strijken en stuurde energie door de steentjes heen, waardoor ze weer feller gingen oplichten. "Ik ben Crevan," zei hij, toen hij het gezicht van een meisje kon onderscheiden, "en ik ben vandaag de persoon die jou uit deze grot help te komen." Hij voegde er nog zacht: "Ik ben ook de enige die dat kan" aan toe.

Yasmine wist niet wat ze moest zeggen. Ze vond de persoon eng, misschien door dat hij in haar ogen een bedreiging uitte, of omdat hij half in het duister stond waardoor het meer een schim was dan een goed zichtbaar mens. En dan had je ook nog het dartelende draakje dat zich nergens zorgen over maakte. "Ik wil niet uit de grot." wist Yasmine uiteindelijk, nog zachter dan zijn laatst uitgesproken worden, uit te brengen. Ze beet op haar lip, waarom kon ze nou niet ietszs dapperder ingesteld zijn. "Dit is de enige plek voor een veilige slaapplaats." misschien had ze dat niet moeten toevoegen aan haar woorden, maar anders zou Crevan haar zeker voor gek verklaren.

Crevan keek verward naar het meisje. "Slapen? Waarom zou iemand hier slapen?" vroeg hij, eigenlijk meer aan zichzelf dan aan het meisje. "Er zijn genoeg hotels in Dreff, met een stadje op loopafstand hoef je hier niet te slapen." Hij keek naar Mico, die was gaan zitten en zijn baasje met een scheefgehouden kopje aankeek. "Hoe dan ook, ik haal je hier uit," zuchtte Crevan. "Als ik je hier achterlaat blijf je waarschijnlijk de weg kwijt zijn, en ik wil geen doden in mijn grot." Hij besefte dat hij Mico nog niet had verteld dat hij goed werk had geleverd, dus bukte hij om Mico op te tillen. "Goed gedaan Mico," fluisterde Crevan tegen het draakje.

Yasmine schudde haar hoofd, ze wilde er niet uitgehaald worden. Dat zou betekenen dat ze weer in de griezelige, koudebuitenlucht zou moeten slapen. Kort ging hart blik weer naar het draakje, in gedachte verzonken. Mischien moest ze brutaler zijn, stoerder zijn. Mensen leken van stoere mensen te houden, deze kregen namelijk altijd hun zijn had yasmine gezien. 'Ik kan niet eens mijn eten betalen.' Begon yasmine zo stoer mogelijk, haar wangen werden vuurrood van schaamte, 'laat staan dat ik een hotel kan huren...' Maakte ze zo brutaal mogelijk haar zin af, wat erop neer kwam dat het er allemaal erg hulpeloosuitkwam.