waterman - huisje 1 van Seven

Het staat in een klein straatje, verder zit een bakker maar voor de rest is het redelijk onbewoond. Haar huisje is op de tweede verdieping en de trap kraakt en soms zit er een plank los. Maar wanneer je in de ruimte stapt snap je waarom Seven hier woont. De ramen zijn van plafond tot de grond en ze heeft zo één raam in het midden van de muur waar je tegenover staat wanneer je de ruimte binnenloopt. Het licht dat er valt wanneer de zon schijnt is zo mooi en zo helder dat je erin wilt verdrinken. De ruimte zelf heeft nog een zijkamer en dat is de badkamer meer is er niet maar meer is er ook niet nodig. Inplaats van een bank heeft ze een bed. Een bed dat midden in de kamer staat. Het mooie grene houten hemel bed word aan alle kanten omringt door doorzichtige stof. In de hoek linkerhoek van de ruimte staat de keuken, het is niet veel maar genoeg om van te leven. In de rechterhoek vind je een deur, de deur leid naar de mooie met zwarte betegelde badkamer. De grond is mooi marmer en de tegeltjes aan de zijkant is zwart tot je middel, dan gaat het over in wit. Het is bijzonder en apart net als Seven. In de ruimte met het bed staan geen kasten of het ligt op de grond of het hangt aan een rek. Er hangt een rek vanaf de muur tot de andere muur half tegen het raam aan. Aan dat rek hangen al de kleren van Seven.

Zo voorzichtig mogelijk probeerde Yasmine het lichaam van Seven de trap op te begeleiden. Zo sterk was ze niet, maar ze wilden kosten wat het kost Seven van de trap af laten donderen, en ze wist niet zeker of Seven de trap zelf op zou kunnen lopen, als ze al door haar eigen benen zakte beloofde dat wat. "We zijn er bijna." zei ze overbodig, het was gewoon wat om te zeggen, al had ze geen idee of het goed doordrong in de met alcohol gevulde hersenen. Ze hopote dat ze genoeg bij verstand was om de deur open te krijgen, want zijzelf had geen sleutel.

Seven stapte op een verkeerde trede en zakte door de trede heen. Heel even kwam er een gilletje uit haar mond. Gelijk stond haar buurvrouw op de trap om Yasmine te helpen.' Ohh Seven wat heb jij jezelf aangedaan.' Mompelde Elene,' Sorry voor haar gedrag de laatste tijd is ze zo veranderd, ze blijft maar praten over ene Yasmine, wacht ben jij niet Yasmine?' Begon ze tegen Yasmine te praten.' Je voldoet wel met haar omschrijving.' ratelde ze verder. Seven was niet al te helder om goed na te denken en vond het allang best dat Elene even kwam helpen. Zij was trouwens ook wel een leuk bed partner geweest tot Seven erachter kwam dat Elene een vriend had.

Yasmine was blij dat de buurvrouw te hulp kwam schieten, want dit kon ze echt niet alleen af. YAsmine knikte naar de vrouw, het was een rare gedachte dat Seven over haar gepraat had met een huisgenoot. Erg vond ze het eigenlijk niet, het betekende dat ze haar toch niet vergeten was. "Ja." zei ze zach om het te bevestigen, "Ik vond Seven in het parkje, dronken." met een andere vrouw dacht ze er achteraan, maar dat hield ze voor zich. Ze hoefde niet alles te weten. "Ik zou haar naar huis brengen. glmlachte ze terwijl ze haar met vereende krachten uit de kapotte treden hezen en verder omhoog hielpen. "Ik hoop dat ze het bed haalt." zei ze bezorgd.

Elene lachtte,' Ze haalt het idere avond dronken naar haar bed, meestal is ze dan alleen of samen met een andere dronkenlap dus nu moet het ook wel lukken. Ook al is ze vorige avond wel van de trap gevallen en moest ik haar omhoog helpen.' Elene maakte de sitautie niet veel beter dus gaf Seven haar half een stomp maar omdat ze totaal geen kracht had leek het eerder op een spatische actie. Gelukkig snapte Elene het en begon ze over iets anders. Samen met Yasmine en Elene liep Seven omhoog, eindelijk boven viste ze een sleutel uit haar zak en gelukkig pakte Elene die van haar over want anders had ze hem laten vallen. Voor ze het zelf doorhad stond ze alweer in haar huisje, in haar paradijsje.

Yasmine liet het gepraat van Elene lichtelijk langs haar heen glijden. ze had voornamelijk haar aandacht bij seven om d'r veilig in het huisje te krijgen. Eindelijk wisten ze binnen te komen met het witharige meisje. Dankbaar keek ze naar de behulpzame vrouw die zich weer excuseerde om narhaar eigen kamer te gaan. Opgelucht haalde ze adem. Nu kon er niet meer zoveel fout gaan met Seven.

Seven strompelde zelf verder naar haar bed. Eénmaal daar liet ze zich vol op het bed vallen. Gelijk begon haar hoofd weer te bonken, maar het maakte niet meer zo veel uit, Yasmine was er nu en niks kon dat veranderen. Snel pakt ze het kussen beed en krult ze zichzelf op,' Het spijt me Yasmine.' Mompeld ze weer vol spijt. Daarna valt ze in een slapeloze slaap.

Yasmine glimlachte naar Seven, echt boos op haar zijn kon ze niet. Nee dat was onmogelijk. Stil liep ze naar haar toe om voorzichtig wat dekens over haar heen te leggen. Misschien moest ze haar voorzichtig uitkleden en in iets van een nachthempd stoppen, maar ze had sowieso geen idee waaar het lag en 2 leek het haar niet zo verstandig. Met een glimlach keek ze naar het witharige hoopje mens. Ze zag er lief uit terwijl ze sliep. Zelf nam ze plaats op een stoel in de kamer, pakte een soort van deken op en legde deze over zichzelf heen. Misschien zou ze weg moeten gaan, later terugkomen. Maar nee, dat kon ze niet, Sevn nu achterlaten.

Next morning
~~

Seven opent haar ogen maar door het verschikkelijk voor haar gevoel felle licht knijpt ze die ook weer gelijk dicht. Weer begint haar hoofd enorm te bonken. De nacht daarvoor is toch wel een beetje vaag het enige wat ze nog weet was dat iemand haar geholpen was haar hier in huis te brengen. Snel bedacht ze zich dat het vast wel weer een stomme pop was die Seven gebruikte om over Yasmine te komen. Maar bij Yasmine begon wel een belletje te rinkelen. Er was iets met Yasmine maar Seven wist niet meer wat. Uiteindelijk besloot ze toch maar eerst iets te doen aan haar kater en dan later zou ze even rustig nadenken. Met nog steeds ogen dicht strompelde ze het bed uit en dan naar haar badkamer. Daar wist ze blindelings de weg want deze route deed ze nu al een paar weken achterelkaar. Daar pakte ze zonder ook maar heel even te hoeven kijken een asprine en een glas water die ze die middag daarvoor al had klaargezet.

Yasmine werd langzaam wakker van gestommel in de slaapkamer. Eerstm oest ze zich oriënteren waar ze was. Dit was niet een geïmproviseerde slaaphut, nee hier had ze een dak boven het hoofd. Yasmine opende haar ogen, die eerst fel protesteerde tegen het vele licht wat in haar ogen terecht kwam. Direct wist ze weer waar ze was, maar dat raam had ze zich nie tkunnen herinneren. Sowieso had ze de avond ervoor geen tijd gehad om rond te kijken, al haar aandacht was bij Seven geweest. Stijf kwam ze overreind uit de stoel. Het zag eruit dat ze zich was gaan opfrissen, want ze had og net de badkamer deur zien dichtgaan. Met een pijnlijk gezicht rekte ze haar spieren uit. Nee een stoel was niet echt comfortabel om in te slapen, maar ze had het er graag voor over. Al zou ze nu elke dag in ee nstoel moeten slapen. Als ze maar bij het meisje kon zijn waarvan ze hield. Yasmine draaide zich nog utrekkend om, waar haar blik op het keukentje viel. Koffie, dat was iets wat ze kon zetten. Koffie mte veel suiker, dat zou Seven hopelijk helpen. Direct begon ze te zoeken naar de goede spullen en ging aan de slag.

Seven hoorde gestommel, het was in de keuken. Het klonk raar, zij kon zich niet herinneren dat er iemand was blijven slapen. Gelukkig werkte de asprine redelijk snel. Ze hoefde maar een kwartiertje even in de badkamer te blijven staan en haar hoofdpijn was voornamelijk weggegaan. Snel gooide ze de badkamer deur open maar gelijk begon het felle licht toch weer pijn te doen aan haar ogen dus sloot ze die even. Rustig liet ze zichzelf aan de zon wennen. Daarna deed ze haar ogen weer open en moest toch weer twee keer kijken. Nee dat kon niet. Bij de aanblik van Yasmine kwam alles van gister weer terug. Ohh wat had ze zich slecht gedragen. Met een klein sprintje stond ze naast Yasmine en gaf haar een kus op haar wang terwijl haar armen om haar middel gleden.' Ik dacht dat ik het gedroomd had.' Mompelde ze eerder voor zichzelf dan voor Yasmine.

Yasmine had in het kwartier de koffie gezet, extra suiker in beide mokken gegooid. Voor haarzelf omdat ze het niet weg zou krijgen anders, en voor Seven tegen de kater. Ook had ze in de tijd dat de koffie aan het doorpruttelen was iets als een ontbijt in elkaar geflanst. Het stelde niet heel veel voor, maar ze had gedaan wat ze kon. Verrast keek ze opzij naar Seven. Ook zij sloeg haar armen om haar heen, "Nee hoor." antwoordde ze overbodig "Hoe gaat het met je?" vroeg ze toen, want nog heel geweldig zag ze er niet uit.

Seven lachtte een beetje houterig,' Nog steeds barstende koppijn en kan me alleen nog herinneren toen jij voor ons stond. Dat meisje ben ik de naam van vergeten en ik weet helemaal niet meer wat er in de kroeg is gebeurd. Maar goed het maakt niet uit. Jij bnet hier, en ik heb in een dronken bui gezegd dat ik van je hield. Wat trouwens echt waar is.' Tijdens het snelle praten had ze de koffie gepakt en die ggooide ze nu in één keer achterover. Het werkte wel weer want haar bloed begon weer wat beter te lopen en er kwam weer wat kleur in haar gezicht.

Yasmine kon het niet helpen, maar ze begon weer onbeholpen te blozen bij de woorden. Dus dat had ze nog wel onthouden. Het was fijn om te zien dat ook Seven weer kleur op haar gezicht kreegn. "Ik hou ook van jouw." zei ze met een glimlach. Hoewel ze er nog wat onwennig bij stond. Ze had tot ze Seven ontmoet had zelfs nooit iemand aangeraakt, gekust of iets dergelijks. Nee, ze had nooit dé persoon tegengekomen. Tot nu dan. Ook zij pakte haar mok op en nam een paar grote slokken.

Seven keek even vertederend naar de mooie rode blosjes op Yasmine haar wangen.' Oké nu ben je schattig.' Even gleed haar hand over de wang van Yasmine maar daarna haalde ze hem er toch weer vanaf. Ze zette de mok neer en toen pas merkte ze dat ze nog steeds in de kleren van gister zat. En dat Yasmine haar jurk aanhad,' Ik blijf erbij hij staat je fantastisch, je zal er wel een hoop aandacht van jongens mee gekregen hebben.' Zei ze met een uitdagende grijns, even stak ze haar tong naar Yasmine uit en maakte even een draai om haar eigen as.' Ik ga even wat anders aantrekken maar je kan gewoon op het bed gaan zitten hoor, die stoel moet niet al te lekker hebben gezeten.' Daarna draaide ze zich om en liep naar het rek toe.

Yasmine lachte, ze was blij dat Seven weer grapjes kon maken en niet meer dronken dooor de benen zakte. Op een of andere manier zorgde dat ervor dat ze zich een stuk meer op haar gemak voelde. "Daar heb je gelijk in, die stoel is behoorlijk hard." glimlachte ze terwijl ze in kleermakers zit plaats nam op het grote bed. "Wel handig, zo'n bed in je woonkamer." zei ze terwijl ze naar Seven keek. Of ze aandacht had van jongens, geen idee, daar was ze niet echt met haar hoofd bij geweest. Ze had aan niets anders dan Seven kunnen denken.

Seven schoot in de lach,' Deels komt het omdat ik gewoon helemaal verliefd was op het bed maar eigenlijk was het veel te groot voor deze ruimte als er ook nog een bank bij moest. Toen besloot ik gewoon geen bank te doen.' Zei ze terwijl ze met haar rug naar Yasmine stond. Met haar vingers gleed ze door de kleren heen en uiteindelijk haalde ze er een rokje uit, het was een korte, ongeveer tot haar boven haar knieën. Hij was donkerpaars, met af en toe een soort zwarte waas eroverheen. Eigenlijk had hij niet echt een model hij hing gewoon een beetje maar dat zat lekkerder dan een strak ding om je benen heen. Erboven deed ze een blouse, in dezelfde kleur als de rok. Het had een lage v-hals maar had driekwart mouwen. De mouwen hadden een soort opgerold effect. Maar ook hier ontbrak de roze X niet, die stond groot op haar rug. Snel deed ze haar kleren uit tot op haar ondergoed en daarna haar andere kleren aan. Nog steeds stond ze met haar rug naar Yasmine. Nadat ze met moeite de kleren aan had gekregen draaide ze zich om en daar zat ze dan. Om haar heen hingen witte doorzichtige stoffen en zij zat daar zelf in kleermaker en in het blauw gehuld van een jurk die haar schoonheid nog niet eens in een centimeter bij kon houden. Even beet ze op haar lip. Dit plaatje wilde ze in haar geheugen gebrand hebben staan.

Yasmine wende beleefd haar blik iets af. Ze moest toegeven dat het lastig was, waardoor haar wangen alsnog een roder kleurtje kregen. Toen ze klaar was en zch omgedraaid had keek ze bewonderend naar het meisje met haar witte krullen. Ze zag er prachtig uit. Het ietwat korte rokje stond haar prachtig net als het blousje erboven. Eigenlijk zou ze er nog geweldig uitzien in een jutezak. "Je ziet er prachtig uit." zei ze vol bewondering. Eindelijk kon ze het eens een keer echt uitspreken, hoefde ze niet stotterend naar woorden te zoeken. "Wat heb je aan een bank als je een bed hebt." zei ze na een tijdje vol bewondering naar het prachtige sprookjesprinses voor haar te hebben gekeken.

Seven glimlachtte waardoor de wereld haar tanden te zien kreeg, er kwam een klein kuiltje in haar linkerwang en even leek het net een verlegen meisje. Maar zo snel als dat verlegen meisje was gekomen was ze ook weer weg want met twee grote passen stond ze voor het bed en liet zich op het bed vallen naast Yasmine.' Ik kan het nog niet geloven.' Mompelde ze eerder voro zichzelf dan voor Yasmine. Uiteindelijk keek ze omhoog naar Yasmine en kreeg een grijns op haar gezicht,' Dat je mij prachtig noemt terwijl je zelf de mooiste verschijning bent die ik ooit heb gezien.' Met haar ellebogen steunde ze omhoog zodat haar bovenlijf niet lag maar gewoon een beetje meer de hoogte kreeg van normaal zitten.

Yasmine lacchtte naar haar, "Vast." zei ze ongelovig, nee aan haar prachtige witte krullen kon niemand tippen. "Ik had je gemist." herhaalde ze nog eens, gewoon omdat het nog steeds wat onwennig aanvoelde. Met haar blauwe ogen keek ze naar Seven. Ze haalde haar benen uit de kleermakerszit en ging in de zelfde houding zitten als Seven. Zo kon ze haar een stuk beter aankijken. "Wel en toeval dat ik je hier tegenghekomen ben." sprak ze zacht terwijl ze het niet laten kon om een krul uit het gezicht van Seven te strijken.

Seven begon een beetje te blozen,' Het was dan wel toeval, het was niet fijn voor mij. Dat gevoel hoe jij me toen zag. Ik wilde je die pijn besparen.' Seve ndronken en met een andere vrouw dat was nou niet het beste idee om iemand na lange tijd weer terug te zien. Langzaam gleed de hand van Seven over de wang van Yasmine, langs haar hals over haar schouder, eindigend bij haar middel. Langzaam trok ze Yasmine dichter naar zich toe en proefde ze al snel weer de lippen waar ze zo lang naar verlangd had om ze weer te proeven. Zachtjes en teder, niet zoals ze normaal deed. Maar iets in haar zei dat ze rustig aan moest doen met Yasmine.

Yasmine kon dat beeld nog helemaal voor zich zien, hoewel ze zich heilig voornam om het beeld uit haar geheugen te bannen. Het waren bepaalde omstandigheden, niet zoals zij Seven kende.De aanraking van de zac hte hand van Seven zorgde voor een fijn gevoel door haar lichaam. De vlinders in haar buik vlogen hevig in het rond. De lippen van Seven waren geweldig, vooral omdat ze ze nu eindeljik echt aan mocht rakenm dat ze er echt van mocht genieten. Niet daat ze veel ervaring had met het zoenen van een meisje. Eigenlijk ook niet met een jongen. Teder kuste ze terug, terwijl ze voorzichtig, bang iets verkeerd te doen, haar hand door de prachtige haren van Seven haalde en langs haar schouder gleed.

Seven voelde zich gelukzalig. De lippen van het meisje van haar dromen op die van haar, de hand die door haar haren gaat. De hand die om de middel van Yasmine. Yasmine zo naast zich, het maakte haar helemaal gelukkig. Dit was nog leuker dan dronken zijn. Bij die gedachte lachtte ze heel even tegen de lippen van Yasmine aan. Met een beetje moeite wist ze nog wat dichter tegen Yasmine aan te gaan liggen, met haar hand streelde ze de zijkant van Yasmine haar lichaam. De warmte die in haar vrijkwam deed haar een beetje blozen en haar hoofd op hol slaan. Voor haar leek het net alsof er vuurwerk binnen in haar werd afgestoken, alsof haar lichaam naar meer verlangde. Maar nee dat mocht niet, het moest rustig opgebouwd worden. Zeker omdat ze Yasmine in geen enkel opzicht kwijt wou.

Yasmine voelde zich helemaal op haar plek, zo naast Seven. Yasmine voelde hoe Seven nog dichter tegen haar aan kwam liggen. Het voelde heerlijk aan. De zachte aanrakingen van Seven deden haar naar meer verlangen, iets wat haar wangen weer roder maakte. Het was iets waar ze eigenlijk nooit over nagedacht had, laat staan met een vrouw. Met iemand als Seven. Nog steeds gingen haar handen door de witte krullen van het meisje. Van de haren over haar lichaam, zachtjes om het moment niet te verstoren. De liefde voor Seven was van haar gezicht af te lezen.

Heel even haalde Seven haar lippen van die van Yasmine af, haar ogen vonden de hare en er kwam een gelukzalige glimlach,' Ik ben blij dat ik je ken.' Fluisterde zachtjes, daarna gaf ze een kus op haar wang en in haar hals. Even plantte ze kort haar lippen op die van YAsmine en daarna bleef ze alleen maar naar het perfect gezichtje voor haar kijken. Met een vinger pakte ze een verdwaald plukje haar uit het gezicht van Yasmine. Langzaam streek ze het achter het oor en daarna gleden haar vingers via haar kaak over haar wang. Uiteindelijk stopte ze in haar hals en drukte ze weer haar lippen op die van Yasmine.