Een oud verlaten huisje(van Dan) - waterman

Abby liet zich terug vallen op zijn bed, ze was niet van plan naar hem te gaan luisteren. Hij had maar een keer genoegen met een misschien, ze had er ook niet altijd zin in e ndat moest hij maar respecteren vond ze. Natuurlijk ze hield van hem. Maar ze wilde ook gewoon normale gesprekken kunnen voeren zonder dat dat altijd op sex uit moest draaien.

Dan liet zich met een zucht zakken en legde het glas van Abby ook op de grond. De andere gooide hij snel achterover. Met een snelle beweging stond op en begon te ijsberen,' De enige rede waarom je nu zo doet is omdat ik je niet gelijk je zin heb gegeven. Omdat ik niet helemaal blij was over het idee terug gaan naar dertiende. Maar vind je het gek het enige wat ik daar over heb is mijn ouderlijk huis die me te veel aan hun doet denken. Hoe graag ik ook wil dat je bij me blijft hier weet ik dat jij veel te veel je ouders gaat missen. Dus ja je had gelijk, ik wil niet dat je bij me blijft omdat ik weet dat jij dan niet gelukkig gaat zijn.'

Abby schoot omhoog bij zijn woorden. Ze stapte uit het bed en liep naar hem toe. 'Ik ben niet een of ander loopje voor je die je kunt bespringen op het moment dat jij dat wilt. En ik ben al helemaal niet iemand die je dat soort dingen toe moet schuiven. Als ik zeg dat ik gelukkig wordt bij je dan wordt ik dat. Ja natuurlijk ga ik mijn ouders missen, maar dat betekend niet meteen dat ik niet gelukkig kan zijn bij jou.' De woorden kwamen als een waterval uit haar mond en ze had er geen controle over.

Dan keek haar ongelovig aan.' Oké mooi leuk voor je dat je gelukkig met mij kan zijn maar als ik jou als loopje gebruik waarom blijf je dan bij me? Ga dan toch echt maar naar je ouders en zoek daar maar een leuke vriend want zo wil ik jou niet gebruiken. Zo zie ik jou ook helemaal niet.' Van hard praten naar schreeuwen was het nu gegaan. Dan wilde haar niet zo gebruiken en om te horen dat hij dat toch deed maakte hem boos op zichzelf. Bijna net zo boos als in de hotelkamer, weer was hij heel dicht bij zijn breakdown.

Abby sloeg haar armen om hem heen, ze wilde hem niet boos hebben. 'Ik hou van je.' fluisterde ze in zijn oor. 'Alleen wil ik niet dat onze relatie alleen draait om het lichamelijke.' zei ze daarna. Ze duwde haar lippen in zijn nek. Terwijl ze haar armen om hem heen hield. 'Ik hou van je, vergeet dat alsjeblieft niet.'

Dan begreep Abby niet, echt niet.' Wat moet je nou van me? Dat we gesprekken houden? Want dat was wat ik je probeerde uit te leggen. Ik kan niet goed praten iedere keer als ik met mensen praat eindigen ze mij hatend. En het laatste wat ik wil was dat jij me gaat haten.' Even streek hij met zijn vingers over haar wang heen.

'Dan ik overleef het wel. Ik ga je niet haten, dat kan ik niet. Maar ik wil gewoon dat je eerlijk tegen me bent. Ik zal moeten leren dat je het niet verkeerd bedoeld.' zei ze tegen hem. Ze kee khem recht aan. Diep in zijn ogen. Ze hield van hem en dat moest genoeg zijn.

Dan glimlachtte zwak,' Kom op ik krijg het koud.' Snel liep hij met Abby naar het bed toe. Af en toe gaf hij haar een klein kusje. Gewoon om zeker te weten dat ze bij hem bleef. Om een soort goedkeuring te krijgen. Snel pakte hij ook weer zijn glas in zijn handen en schonk hem weer vol, terwijl hij het andere glas weer aan Abby gaf.

Abby pakte het glas met een brede glimlach aan. Ze nam gauw een flinke slok, ze genoot altijd van wijn. 'Dankje.' fluisterde ze hem toe. Ze legde haar hand tegen zijn wang aan en kuste hem eventjes teder, de kus was niet al te lang toch lag er genoeg liefde in.

Dan glimlachtte en legde zijn hand om haar middel. Niet om iets verder te willen maar omdat hij zo wel fijn zat. Snel nam hij even een klein slokje en deed zijn ogen dicht. Met zijn hoofd tegen de muur leunend. Zo was het ook wel fijn zitten, niets zeggen maar gewoon lekker liggen samen. Even nergens meer aan denkend.