rijk v. d. stier - klein meertje.

NEXT MORNING
~~~~~~~~~~~~~~~
Lewis lag op zijn rug langs het meertje. Alexis lag op zijn arm waardoor zijn hand een beetje gevoelloos was geworden maar dat maakte hem niet uit. Hij had zijn andere hand op haar schouder liggen en streelde haar daar zachtjes. Hij was nog steeds naakt maar het maakte hem niet uit. Zolang Alexis maar bij hem was. Zolang zij er was was alles goed.

Alexis keek naar het meertje voor zich,ze lag heerlijk inde amren van Lewis. Het was een vredig moment, alles leek perfect te zijn. Maar het schulgevoel oer hun daad van nog geen halfuur geleden kroop nu al naar binnen. Het was een vreselijk gevoel dat zich nestelde in haar hart en hoofd. Toch bleef ze nog even van het moment genieten, om nog even bij Lewis te zitten. Ook al zou er al spoedig een afscheid moeten komen.

Lewis kuste haar kruin eventjes kort. Hij keek haar aan. 'Ik hou van je.' fluisterde hij toen. Natuurlijk wist hij dat het niet nog eens zou gebeuren, voorlopig niet in elk geval. Natuurlijk wist hij het. Toch voelde het goed om het haar te vertellen. Hij hield namelijk echt van haar. het was volgens hem goed geweest wat ze hadden gedaan. Het had tenminste goed gevoeld.

Alexis keek schuin opzij om Lewis aan te kijken, "Je weet dat ik ook van jouw houd, hoewel het niet kan." zei ze met een glimlachje, ze ging met haar hand langs zijn been, gewoon een teder en lief gebaar. "Dat dit waarschijnlijk de laatste keer was." ze ging iets rechterop zitten om zich iets om te draaien, zodat ze Lewis echt aan kon kijken.

Lewis keek haar aan. Knikte kort. 'Ik weet het, al hoop ik met heel mijn hart dat je ooit terug komt.' zei hij fluisterend tegen haar. De alcohol was nu grotendeels wel weer uitgewerkt door wat ze net hadden gedaan. Ook hijzelf kwam omhoog. Nog eenmaal kuste hij haar teder. 'Misschien is het makkelijker als je nu meteen gaat.' zei hij toen zachtjes, natuurlijk wilde hij dat ze bleef. Maar het kon niet, dus kon ze maar beter weggaan. Alsof ze een pleister was. In een keer, een rechte breuk.

Alexis luisterde naar wat Lewis zei. Ze wist niet of de hoop vals zou blijken, ze wist het echt niet. ' ik denk dat je gelijk hebt.' Sprak ze mey tegenzin, het voelde nu op een bepaalde manier definitief, alsof ze voorgoed afscheid namen, ze elkaar nooit met zouden zien. Langzaam ging ze staan om alles bij elkaar té zoeken.

Ook Lewis stond op en hielp haar met de spullen zoeken. Hij stuurde het water uit de kleren die uit het water werden gevist door haar. Hij had zijn eigen broek die ook in het water was beland alweer aan. 'Alexis, als er iets is dan moet je gewoon naar me toe komen. Ik denk dat ik me wel kan beheersen.' zei hij toen zachtjes tegen haar. Hij widle niet dat ze ook helemaal geen vrienden meer konden zijn.

Alexis keek hem even dankbaar aan voor de drogen kleding doir ze nu had. Snel trok ze de kleding aan.toen ze klaar was keek ze weer naar Lewis. Met eens glimlachje keek ze hem aan. 'n Ik zal het onthouden' verzekerde ze hem, al wist ze bijna zeker dat ze niet van het aanbod gebruik zou maken. Hij zou zich mischien in kunnen houden, zij waarschijnlijk niet.

Lewis. schreef:

How Eef. Dat gaan we sowieso niet doen omdat dat een plan was van iemand anders (ik weet niet zo snel wie meer) En dat het toen niet mocht omdat dat bijna onmogelijk was, dus het zou lullig zijn om dat nu ineens wel te doen. Ik vind het wel leuk als ze zwanger word.

eef ik vind het een leuk idee, maar S-mee heeft gelijk... We wilden dat voor aris, kyo en desh maar jij zij dat het te onwerkelijk was, ookal kwamen we aan emt bewijs dat het bestond

@ Inge ja inderdaad dat is waar... but we doen het al niet meer...
________________-
Lewis knikte. Hij haalde het laatste kledingstuk uit het water en droogde ook dit. Daarna liep hij naar Alexis toe. Hij was zelf inmiddels helemaal aangekleed. Kort gaf hij haar een knuffel en hield haar stevig vast. 'Het ga je goed Alexis.' zei hij toen zachtjes tege nhaar.

Alexis trok haar vestje aan dat Lewis aangaf en sloeg ook haar handen even kort om Lewis heen, afscheid nemen was niet fijn. "Vind een nieuwe liefde." beval ze hem bij wijze van, terwijl ze hem een vriendschappelijke kus op zijn wang gaf. Uiteindelijk maat ze zich los uit de omhelzing, wat onhandig stak ze haar hand naar hem op. "Ik denk dat ik echt maar eens moet gaan." zei ze zachtjes.

Lewis knikte. Het afscheid viel hem zwaar, en dit was ook duidelijk aan zijn gezicht te zien. Het voelde alsof weer iemand uit zijn leven werd gescheurd. Hij wist dat ze er waren geweest, maar hij zou ze nooit meer zien of horen spreken. Het was verschrikkelijk om in die wetenschap te leven, maar hte kon nu eenmaal niet anders.

Alexis beet op har lip, ook zij voelde een brok in haar keel opwellen. Snel wende ze haar hoofd af zodat haar lange zwarte haren haar enige privacy gaven. Langzaam deed ze een stap in de richting van de tas die ze meegenomen had, deze pakte ze langzaam op. "Tot ziens, Lewis." zei ze zachtjes terwijl ze een waterige glimlach op haar lippen wist te produceren, enkele seconde keek ze voor het laatst in zijn zeeblauwe ogen die ze waarschijnlijk nooit meer zou zien.